"Ik vrijwillig wat af!"
Ik vrijwillig wat af!
Tekst: Steven Lek
Foto's: Media Lek
Noëlle (51) heeft een jarenlange carrière als jurist achter de rug. Na haar studie Nederlands recht in Nijmegen werkte ze bij diverse ministeries. Tot ze een aantal jaren geleden noodgedwongen die carrière moet beëindigen. Toch zit ze alles behalve stil: “Ik vrijwillig wat af!”.
In de Leidschendamse bibliotheek aan de Vliet vertelt Noëlle over haar vrijwilligerswerkzaamheden. Hier in de bibliotheek is ze zelfs twee keer per week te vinden: elke woensdag in het Taalhuis om de Nederlandse taal te oefenen met cursisten, en één keer per week als Taalmaatje voor één-op-één begeleiding.
Afgelopen woensdag nog zat Noëlle er met twaalf zogenaamde ‘taalvragers’. Ze lezen dan de ‘Startkrant’, waarin in klare taal de actualiteit besproken wordt. Daarin staan de meest uiteenlopende artikelen. “Zo lazen we afgelopen woensdag bijvoorbeeld over een patiënt die de beademing van een andere patiënt heeft uitgezet omdat het apparaat zo piepte. We lezen het artikel samen hardop en hebben het dan over de moeilijke woorden. Dat vinden mensen fijn. En dan vraag ik vaak of je in je eigen woorden kunt vertellen wat je net hebt gelezen.”
Het is belangrijk dat iedereen meedoet, zegt Noëlle. “Als iemand op z’n telefoon zit zeg ik ‘Ken jij dat woord?’. Wat dat betreft ben ik echt een juf. Maar mensen doen allemaal heel erg hun best”. Uit de reacties blijkt wel dat het allemaal niet voor niets is: “Ik had onlangs nog een mevrouw die zei ‘Ik heb een baan gevonden en dat komt ook door jullie!’”.
Taalmaatje
Noëlle is ook nog Taalmaatje. In dit één-op-één contact oefent ze de Nederlandse taal met mensen die daarin wat hulp kunnen gebruiken. In die hoedanigheid komt ze wel eens wat zaken tegen die een probleem kunnen opleveren: “De overheid streeft naar heldere communicatie maar dat gebeurt echt nog niet altijd. Ik begeleidde iemand die wilde reageren op een speelpleinplan. De gemeente had een enquête over: ‘Wat wilt u dat er met de speeltuin gebeurt?’. Deze mevrouw heeft jonge kinderen in de straat en ze vroeg aan mij of ik mee wilde helpen met het invullen van de enquête. Een superleuke praktijkopdracht. Ik zag het formulier en dacht: ‘Wat complex!’. Er stonden bijvoorbeeld allerlei standpuntwisselingen in. En er stond tot drie keer toe iets anders: je moet bellen, je moet mailen en je moet langskomen. Ik dacht ‘Wat moeten we nou doen?’, ook al was het met de beste intenties opgezet. Ik denk dat we als Nederlanders onderschatten hoe moeilijk het is om Nederlands te leren.”
Andere kant van Noëlle
Waar ze bij het Taalhuis en als taalcoach haar doenersmentaliteit aanspreekt, kan Noëlle bij haar rol in de cliëntenraad van het Haaglanden Medisch Centrum haar juridische achtergrond kwijt. Elke maand krijgt ze digitaal een pak papier aangeleverd om door te nemen. “Ik weet nu alles over de patient related outcome measures, de proms”, lacht ze. Ze zit hier in een raad met nog zeven anderen, met wie ze gevraagd en ongevraagd advies geeft over alles wat de patiënt aangaat. “Zo is er nu een verbouwing waar wij ook bij worden betrokken. Wij kaarten dan bijvoorbeeld aan dat de patiënt de arts nog steeds moet kunnen spreken zonder allerlei bouwgeluiden. Of dat het ziekenhuis goed bereikbaar blijft”. Zo heeft de raad onlangs concreet kunnen bijsturen in de parkeertarieven bij het Haagse Westeinde-ziekenhuis. En één van de speerpunten voor het komende jaar is de manier waarop het ziekenhuis communiceert met patiënten van diverse afkomsten. Hier neemt Noëlle haar ervaringen vanuit het Taalhuis weer mee naartoe. Toch erkent ze dat er grenzen zijn in de bijsturing. “Je kunt als cliëntenraad niet zeggen ‘Hoho, we gaan het helemaal anders doen’, maar je kunt wel accenten anders leggen en ergens aandacht voor vragen.” Noëlle’s praktische kijk op zaken komt ook bij de cliëntenraad regelmatig omhoog: “We hebben online enquetes maar niet iedereen is digitaalvaardig. Ik dacht, waarom zetten we niet gewoon een standje neer en vragen we ‘Wat vindt u daar nou van?’”.
Het is een soort oerbehoefte om iets te betekenen voor een ander
Nog een andere pet
Noëlle is lid van nog een adviesraad, namelijk voor het sociale domein van de Gemeente Leidschendam-Voorburg. Onlangs nog heeft die raad een advies gegeven om meer moeite te doen om asielopvang te creëren “voordat de Rijksoverheid het alsnog verplicht”. Maar de raad is actief op veel meer thema’s in de gebieden van de zorg, jeugd en werk & inkomen. “We zijn ook betrokken bij het project ‘Sterk voor Noord’. We hebben gezegd dat we meer aandacht willen voor de buitenruimte. Mensen verblijven hier noodgedwongen of vanuit hun culturele achtergrond vaker in de buitenruimte. Zo was er gedoe over een zwembad dat door flatbewoners is gekocht en neergezet. Handhavers zeiden: ‘Laat maar leeglopen, dit is het plantsoen van de gemeente’. Wij zeiden ‘Gemeente, maak nou een plan voor hoe dit misschien wél kan!’”.
Noëlle zou zich vervelen als ze geen vrijwilligerswerk zou doen. Door het vrijwilligerswerk is ze anderen van dienst maar kan ze ook haar eigen intellectuele en praktische kwaliteiten kwijt, zegt ze.
“En je bent pas iets in relatie tot anderen. Je wilt van nut zijn tot anderen. Het is een soort oerbehoefte om iets te betekenen voor een ander”.
Net als Noëlle ook iets betekenen voor een ander? En daarmee ervaren wat vrijwilliger zijn jóu opbrengt? Ga dan nu naar de vacaturebank en kijk wat bij jou past!
Groen boven steen!
Kom in actie voor groen! Sander Wennekers, bestuurslid St. Duurzaam LVDoor Marjan van Giezen Sander Wennekers, 75 jaar, echtgenoot, vader van drie dochters en opa van vijf kleinkinderen. Weliswaar gepensioneerd maar nog zeer actief. Een enthousiast wandelaar, tuinier, natuurliefhebber en lid van diverse natuurbeschermingsorganisaties. WAAROM BESTUURSLID BIJ STICHTING DUURZAAM?In toenemende mate maak ik mij zorgen over het milieu, in brede zin. Over biodiversiteit, het klimaat en over de toekomst van de mensheid. Ik hoop dat mijn kleinkinderen kunnen opgroeien in een groene omgeving en in een duurzame wereld. Daaraan dragen we thuis natuurlijk ons steentje bij. Wij hebben zonnepanelen, we doen zoveel mogelijk op de fiets, we maken geen verre vliegreizen meer, eten heel weinig vlees. Maar als ik om me heen kijk, dan denk ik dat niet alleen inwoners maar ook de gemeente nog veel meer kan en moet doen. De gemeente heeft de mond vol van ‘mooie groene gemeente’, en er ligt een duurzaamheidsplan, een klimaatplan, een luchtkwaliteitsplan. Maar ik zie weinig concrete actie. We hadden al lang bezig moeten zijn met energietransitie. En dat is niet alleen een subsidie op zonnepanelen, dat vraagt ook vergroening van daken en tuinen, aanplant van bomen om CO2 op te vangen, meer hergebruik van afvalstoffen etc. De ervaring leert dat de gemeente moeite heeft om deze transitie doortastend vorm te geven. Ze kunnen wel wat duwtjes en hulp gebruiken. En daar lever ik een steentje aan bij. HELPT HET ALS VRIJWILLIGERS ‘EEN STEENTJE BIJDRAGEN’?Heel veel, meer dan je denkt. Een voorbeeld: in het voorjaar van 2020 heb ik, samen met mijn buurvrouw Miranda, gestreden voor herplant van enkele door de gemeente te kappen bomen, langs de oever in het plantsoen tegenover onze huizen aan de Hannie Schaftstraat in Leidschendam. We stuurden een ingezonden brief naar Het Krantje, we organiseerden een handtekeningenactie in de buurt, en bleven de gemeente net zo lang bellen totdat de gemeente bij de nieuw aangelegde natuurvriendelijke oever ook zes nieuwe bomen plantte, wat ze eerst niet van plan was. Het heeft dus zin om je voor meer groen in te zetten. Het heeft echt zin om je in te zetten voor groen Er komen dus 6 bomen extra bij. En dan?Toen kregen we als omwonenden van het plantsoentje (twaalf huishoudens) helemaal de smaak te pakken. We hebben een grasstrook van ca 50 m2 van de gemeente geadopteerd en er vorig jaar met Burendag een bijenhotel geplaatst en een bloemenweide ingezaaid. Die is dit voorjaar prachtig opgekomen. Aanstaande Burendag gaan we nog honderd(en) bollen planten. Ook hebben we een strook met struiken geadopteerd die we nu zelf vogelvriendelijk snoeien, omdat er een kolonie mussen huist. De gemeente kan de verwoestende slagmaaier dus voortaan thuis laten.HOE WORD JE VAN ACTIEVE BEWONER BESTUURSLID?Na de eerste actie met onze buurt wilde ik graag meer doen. Zo ontdekte ik Stichting Duurzaam Leidschendam-Voorburg, en heb ik me aangemeld. De stichting doet mooie dingen om de duurzaamheid van onze gemeente te bevorderen, en er is veel werk aan de winkel. Dus ik was van harte welkom! En in 2021 ben ik naast vrijwilliger ook lid van het bestuur geworden.WAT VOOR ACTIVITEITEN DOE JE?Gezien mijn passie zet ik me vooral in voor de bescherming van bestaand groen, en voor de aanplant van nieuwe bomen in onze gemeente, liefst vele honderden per jaar! Bomen sneuvelen vaak bij nieuwbouwprojecten. En daar zitten vaak waardevolle oudere bomen bij. Maar kijk ook naar alle tuinen vol steen, straten en pleinen die zomers hittestress opleveren.Met mijn collega’s Wim Hendriks en Marjan van Giezen hebben we daarom een toekomstvisie en een concreet bomenplan bij de gemeente ingediend. Daarnaast steunen we lokale initiatieven van inwoners die goede ideeën hebben voor het groen in hun eigen buurt. En we komen zelf in actie als er bomenkap dreigt die in onze ogen onvoldoende is gemotiveerd. Zoals recentelijk nog bij Schakenbosch, waar we zelfs bezwaar hebben aangetekend bij de bestuursrechter. Wie het plaatselijke nieuws heeft gevolgd weet dat we daar uiteindelijk na goed overleg met gemeente en de projectontwikkelaar toch een aantal zeer waardevolle bomen behouden gaan blijven, die eerst gekapt zouden worden. Zoals de prachtige, grote kastanjeboom op Schakenbosch.SECRETARIS ZIJN, KOST DAT VEEL TIJD?Ik denk dat ik er met alle klusjes bij elkaar zo’n twee dagen per week aan besteed. Maar minder kan ook. Dat ligt aan jezelf. Met een paar uur per week kan je al actief aan één of twee projecten bijdragen. Dat helpt dus echt. En het mooiste is: je bent ook nog lekker actief bezig!KUNNEN VRIJWILLIGERS ZICH NOG AANMELDEN?We zijn heel actief, denk bv aan de Duurzame Markt die we organiseren (komend voorjaar) en de samenwerking met Stadstuin Rusthout. waar we een informatiecentrum hebben en cursussen organiseren. Maar met meer vrijwilligers kunnen we nog meer projecten draaien en mensen bewust maken van wat ze zelf – binnen hun eigen huis of wijk - aan duurzaamheid kunnen doen!WAT IS JE GROOTSTE WENS OP DUURZAAMHEIDSGEBIED?Heel eerlijk? Dat mijn kleinkinderen, straks als ik er al lang niet meer ben, nog steeds heerlijk buiten kunnen lopen, dat ze opgroeien tot waardevolle mensen die groen boven steen prevaleren! Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! FacebookTwitterLinkedInWhatsappForward
Lees het verhaal