Eropuit
Al jaren was Ans onder behandeling. Soms werd ze opgenomen, vaak erg somber. Thuis deed ze de gordijnen dicht en sloot ze de wereld buiten. Waar ze wel af en toe kwam, was bij Reakt, als het een beetje goed met haar ging. Daar keek ze toch een beetje naar uit.
De moed om weer op pad te gaan
Op een gegeven moment werd Ans gekoppeld aan een leuke jonge vrijwilligster. Ze ging dingen doen die ze nooit alleen durfde: wandelen, fietsen, naar de bibliotheek. Het contact was erg fijn, ze spraken honderduit. Over het leven, wat hen allebei bezighield. De dingen die ze samen met haar vrijwilliger ondernam, gaven haar moed. De moed om ook alleen op pad te gaan. Deze moed leidde tot nordic walking, en zelfs tot instructrice. Langzaam maar zeker ging ze meedoen aan steeds meer activiteiten in haar woongroep.
Persoonlijke contact motiveert mij
“Ik ben zo blij dat ik dit allemaal weer kan doen”, vertelt Ans. “Dankzij de openbaring van Reakt Vriendendienst en mijn eigen wilskracht, vond ik de moed om weer wat van het leven te gaan maken. Het heeft lang geduurd om eruit te komen, en ik moet er nog steeds voor waken om staande te blijven, want je blijft wel gevoelig voor triggers die je omver dreigen te halen. Deze activiteiten, en het persoonlijke contact, motiveren me echter om door te gaan.”
Wil jij ook maatje worden? Bekijk alle vacatures voor maatjes hier.
Bart is er voor hen
Bart is er voor hen Jaap is net 65 jaar geworden en woont in Voorburg. Hij heeft zijn hele leven op kantoor gewerkt en kijkt uit naar zijn pensioen. Samen met zijn vrouw Martha is hij van plan om veel te gaan reizen en op de kleinkinderen te passen. Wanneer een ogenschijnlijk onschuldige benauwdheid in het ziekenhuis wordt gediagnosticeerd als longkanker, verandert hun hele toekomstbeeld. Jaap en Martha gaan een onzekere tijd tegemoet.Na verschillende chemokuren blijkt dat de behandeling niet aanslaat. Jaap en Martha hebben een gesprek in het ziekenhuis en een arts deelt hen mede dat er uitzaaiingen zijn en dat Jaap is uitbehandeld. Hij heeft een agressieve vorm van kanker en gaat snel achteruit. Door de benauwdheid is hij snel buiten adem en wordt lopen heel vermoeiend. Hij vindt het niet fijn om alleen thuis te zijn en daarom zorgt Martha dat ze altijd thuis is. Het ‘op elkaars lip zitten’ zorgt echter voor spanningen in een toch al stressvolle situatie. Twee ochtenden tennissen zonder zorgenDe huisarts oppert dat een vrijwilliger wellicht iets voor ze kan betekenen en verwijst het echtpaar door naar Vrijwilligers Terminale Zorg. De coördinator komt langs om kennis te maken en om te kijken wat een vrijwilliger voor het echtpaar kan betekenen. Martha geeft aan dat ze graag twee ochtenden per week zou willen tennissen, wat ze voorheen ook altijd deed. Of er die ochtenden een vrijwilliger kan komen om bij Jaap te zijn, zodat zij zich geen zorgen hoef te maken. De coördinator noteert of er huisdieren zijn, welke interesses Jaap heeft en schat in welk karaktertype goed bij het echtpaar past. Even spannendNog diezelfde dag wordt Bart gebeld. Bart is sinds enkele jaren vrijwilliger bij de organisatie en woont in Voorburg, op fietsafstand van het echtpaar. De ochtenden die Martha als voorkeur heeft opgegeven komen voor Bart ook goed uit en er wordt een kennismaking gepland. Bart vindt het altijd even spannend om bij ‘vreemde’ mensen op de stoep te staan, maar weet ook dat zodra hij eenmaal binnen is, het ijs snel is gebroken. Al gauw blijkt dat Jaap heeft gewerkt voor een bedrijf waar Bart ook heeft gewerkt en is er veel om over te praten. Martha voelt een bepaalde opluchting dat er nu iemand is die ze kan vertrouwen en die haar kan ontlasten. Ook Jaap vindt het fijn dat zijn vrouw er even tussenuit kan. Zijn verhaal kwijtDe eerste ochtend na de kennismaking neemt Bart een krant mee, zodat ze samen de actualiteiten kunnen bespreken. Al pratende wordt het gesprek steeds persoonlijker en vertelt Jaap dat hij soms angstig is, maar dit niet tegen Martha wil vertellen. Hij wil haar niet van streek maken. Het helpt Jaap dat hij zijn verhaal aan Bart kwijt kan, dit lucht op. Als het praten te vermoeiend wordt door de benauwdheid, zijn ze even stil en kijken samen televisie. De weken volgen elkaar op en het valt Bart op dat Jaap achteruit gaat. Hij is steeds sneller benauwd en geeft zelf aan meer klachten te krijgen. Als Jaap bedlegerig wordt en veel medische zorg nodig heeft, wordt besloten om vierentwintig uurs-zorg in te schakelen, waardoor Jaap thuis kan sterven, in zijn vertrouwde omgeving. Er is nu continu een verpleegkundige in huis en Bart hoeft niet meer wekelijks langs te komen om Martha te ontlasten. Omdat de band tussen Jaap en Bart ondertussen is gegroeid en er een fijn contact is ontstaan, vraagt Jaap of Bart af en toe nog langskomt. Dan drinken ze samen koffie en lachen ze om verhalen over vroeger.Op een dag krijgt Bart een telefoontje van Martha dat Jaap is overleden. Hij is rustig ingeslapen in het bijzijn van zijn vrouw en kinderen. Martha vertelt hem hoeveel rust het haar gaf dat Bart bij haar Jaap was als zij ging tennissen en dat ze het bijzonder vond om te zien hoe snel het contact vertrouwd was. Hij is verdrietig, maar ook dankbaar voor wat hij voor Jaap en Martha heeft kunnen betekenen.Ook vrijwilliger worden bij Vrijwilligers Terminale Zorg? Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! FacebookTwitterLinkedInWhatsappForward
Lees het verhaal